เมื่อวันที่ 6 กุมภาพันธ์ 2564 ได้มีการแก้ไขประมวลกฎหมายอาญา 2 มาตรา คือ มาตรา 301 และ มาตรา 305 เมื่อสรุปกฎหมายทั้ง 2 มาตราที่ ได้แนวทางเบื้องต้นในเรื่องทำแท้งไว้ตามกฎหมายแก้ไขใหม่ ดังนี้
– จำเป็นเพราะเสี่ยงต่อการได้รับอันตรายต่อสุขภาพทางกายหรือจิตใจของหญิงนั้น
ในกรณีนี้ในทางปฎิบัติ น่าจะต้องมีนักจิตวิทยามาช่วยวิเคราะห์
– จำเป็นเพราะเสี่ยงอย่างมาก หรือ มีเหตุผลทางการแพทย์ ว่าทารกคลอดออกมาจะมีความผิดปกติถึงขนาดทุพพลภาพอย่างร้ายแรง
ในกรณีนี้ชัดเจนว่า ต้องมีแพทย์ลงความเห็น
– ยืนยันต่อผู้ประกอบวิชาชีพเวชกรรมว่าตนมีครรภ์เนื่องจากมีการกระทำความผิดเกี่ยวกับเพศ
ในกรณีนี้ยืนยันด้วยตนเอง แต่ในทางปฏิบัติยังคงต้องติดตามว่าถูกข่มขืนกับเต็มใจ ทั้งสองเหตุผลจะสามารถใช้ได้เหมือนกันหรือไม่
– หญิงซึ่งมีอายุครรภ์ไม่เกิน 12 สัปดาห์ยืนยันที่จะยุติการตั้งครรภ์
กรณีนี้ ยังต้องติดตามวิธีนำกฎหมายมาใช้ว่า ใช้ได้เลยหรือไม่ หรือต้องผ่านขั้นตอนอย่างไร
– หญิงซึ่งมีอายุครรภ์เกิน 12 สัปดาห์ แต่ไม่เกิน 20 สัปดาห์ ยืนยันที่จะยุติการตั้งครรภ์ภายหลังการตรวจและรับคำปรึกษาทางเลือกจากผู้ประกอบวิชาชีพเวชกรรมและผู้ประกอบวิชาชีพอื่นตามหลักเกณฑ์และวิธีการที่รัฐมนตรีว่าการกระทรวงสาธารณสุขประกาศกำหนดโดยคำแนะนำของแพทย์สภาและหน่วยงานที่เกี่ยวข้องตามกฎหมายว่าด้วยการป้องกันและแก้ไขปัญหาการตั้งครรภ์ในวัยรุ่น
ในกรณีนี้กฎหมายใช้คำลงท้ายว่า “วัยรุ่น” ก็ต้องไปตีความว่า วัยรุ่น อายุเท่าไหร่ถึงเท่าไหร่ คนที่อายุเกินวัยรุ่นและอายุครรภ์เกิน 20 สัปดาห์ คงต้องไปใช้เหตุผลในข้างต้น
ในการแก้ไขกฎหมายทำแท้งในครั้งนี้ น่าจะแก้ปัญหาสังคมได้ดีกว่ากฎหมายเดิมที่เปิดช่องให้น้อยมาก ส่งผลให้ปัญหาไปติดตามตัววัยรุ่นที่อาจจะผิดพลาดไป เพื่อให้สามารถแก้ไขได้ในทันที ส่วนเหตุผลของการแก้ไขจริงๆ ต้องไปอ่านในราชกิจจานุเบกษาต่อไป ใครที่ยังไม่ทราบกฎหมายใหม่นี้หวังว่าจะเป็นประโยชน์ไม่มากก็น้อยนะครับ
